ಮೊದಲ ಮಾತು...

ನನ್ನದು ಅಂತಾ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ತಾಣ. ಅದರಲ್ಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಮುತ್ತು ಪೊಣಿಸಿ, ಸಾಲಾಗಿ ನಿಮ್ಮುಂದೆ ಜೋಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಪುಟ್ಟ ಆಸೆ ಬಹು ದಿನಗಳಿಂದ ಇತ್ತಾದರೂ ಕೈಗೂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೀಗ ನನಸಾಗಿದೆ. ಈಗಷ್ಟೇ ತೆರೆದ ಈ ಪುಟಕ್ಕೆ ಏನು ಗೀಚಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಗೀಚಬೇಕೆಂಬ ಹಠಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದೇನೆ....

'ಮೊದಲ ಚುಂಬನಂ ದಂತ ಭಗ್ನಂ' ಅಂತಾರೆ. ನನಗೂ ಈಗ ಹಾಗೇ ಅನಿಸ್ತಿದೆ. ಆದರೆ, ಇದು ಮುತ್ತಲ್ಲ... ಮನದ ಮಾತು. ಹೇಗೆ ಆರಂಭಿಸಬೇಕೆಂಬ ತಳಮಳ, ಗೊಂದಲ.

ಮೊದಲ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ಬರೆಯುವಾಗಿ ಹಠಾತ್ತ್ ಕವಿಯಾಗಿ ಸಾಲು ಸಾಲು ಗೀಚಿದಂತೆ...ಛೇ, ಬರೆದಿದ್ದು ಸರಿಯಿಲ್ಲ...ಇನ್ನಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರಿಬಹುದಿತ್ತು ಎಂದು ಮನಸ್ಸು ಎಂದೋಡನೆ ಹಾಳೆ ಹರಿದು ಡಬ್ಬಿ ತುಂಬುತ್ತವೆ. ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೇ ಬರೆದರೂ ಒಂದು ಸಾಲೂ ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳದಂತ ಸ್ಥಿತಿ....

ಈಗಲೂ ನಾನು ಮೊದಲ ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆನೋ ಅನಿಸುತಿದೆ. ಮೊದಲ ಮಳೆಗೆ ಮುಖವೊಡ್ಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಮಿಂದಾದರೂ ಸರಿಯೇ ಮಧುರ ಭಾವನೆಗಳ ಮಾತು ನಿಮ್ಮುಂದೆ ಹರಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಜೀವನಾನುಭವ, ಬಾಲ್ಯದ ಸವಿನೆನಪು, ಕಾಲೇಜು ತರಂಗ, ಸ್ನೇಹಿತರ ಸಿಂಚನ, ಮುಗುಳ್ನಗೆಯ ಹುಡುಗಿ... ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಸಿಹಿಕಹಿ ಅನುಭವ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಡಬಯಸುತ್ತೇನೆ. ಸರಿ-ತಪ್ಪು ನೀವು ನನ್ನ ಜತೆಗಿರುತ್ತೀರಲ್ಲವೇ...

ನಿಮ್ಮವ,
ಮಂಜು....